“Somewhere I saw faces and hands fighting for space on a clock

It didn’t show time being precious as silver and gold

Proving us we’re wrong all of us move on

We go for a ride we slow down and die

We have to give up the things we love sometimes”

www.ceremonyhc.com

Υπάρχουν αρκετά, τέσσερα για την ακρίβεια, διαφορετικά rock συγκροτήματα με αυτό το όνομα. Η αυθεντικότητα του καθαρού hardcore ήχου στην αρχή και του «υβριδικού» punk rock, που έχει προκύψει σήμερα από το group* της περιοχής του Rohnert Park της California, περιέχει εκείνη την βία και τον ιδιαίτερο πεσιμισμό που χωράνε μόνο στις εκρηκτικές κοινωνικές αναλύσεις για τους τρόπους ζωής, την επιθετικότητα και τη μιζέρια του ανθρώπινου γένους.

Η πρώτη τους περίοδος ήταν με τα “Ruined ep” (2005), “Violence Violence” (2006), “Scared People ep” (2007), “Still Nothing Moves You” (2008) και “He – God – Has Favored Our Undertakings ep”(2008). Αυτή η περίοδος έγινε η ευκαιρία τους να εγκαθιδρύσουν στο ηχητικό τοπίο του hardcore punk τη χαοτική αισθητική του στιγμιαίου, λεπτό-προς-λεπτό, αστικού άγχους. Με στίχους που ακροβατούν από την καταγγελία της χωρίς νόημα ζωής και την αυτοκαταστροφή που γεννάει, μέχρι και την κήρυξη ενός «προσωπικού» πολέμου που συλλογικοποιεί και καλεί προς εξέγερση.

 

 

Από το 2010 με τα “Sick ep” και “Rohnert Park” διαφαίνεται η ανάγκη τους να ξεφύγουν από τον στερεότυπο πλέον εαυτό τους. Αρχίζουν να επηρεάζονται από τη μουσική «ετερότητά» τους και έτσι υποκινούνται υποσυνείδητοι διάλογοι με τον Henry Rollins, τους Joy Division, τους Bad Religion, τους Gang of Four, τους Wire και τους Sex Pistols. Αλλάζουν και εμπλουτίζουν τον ήχο τους, βαθαίνοντας τον στην παράδοση του punk rock, χωρίς όμως να μπορούν να τη γκρεμίσουν ή να την εκτρέψουν.

Οι μηχανισμοί της κοινωνικής πλήξης καταγγέλλονται σε κάθε μουσική δημιουργία τους και αυτή η πλήξη είναι που τελικά ξορκίζεται σαν δαίμονας μέσα στην punk ιεροτελεστία.

 

 

Με το ολόφρεσκο “Zoo” και το “Hysteria” 7ιντσο που το προϋπάντησε, η στροφή είναι μεγαλύτερη και φαντάζει πιο ώριμη, επιστρέφοντας στο punk της πρώτης γενιάς, εξωθώντας το εκτός της νόρμας του. Οι χαμαιλέοντες Ceremony ακούγονται ατόφιοι, μοιράζοντας απλόχερα τις επιρροές από το ακραίο ροκ του ’80, το garage punk του ’70, τις συγχορδίες a la wipers και τα κοψίματα a la mudhoney!

Το “Zoo” ακούγεται σαν μια επίθεση του punk ρομαντισμού. Επίσης, μπορεί να ακουστεί προκλητικά για τις hardcore προκαταλήψεις. Αντιτάσσει την κλασική του φόρμα στην αφομοιωτική ορθολογικότητα του κοινώς αποδεκτού. Τα φωνητικά έχουν αλλάξει σημαντικά, θυμίζοντας την άγρια πλευρά του βρετανικού punk rock. Με αυτό το άλμπουμ γίνονται οι αναθεωρητές που δεν ξεφεύγουν από τον αρχικό στόχο και την ουσιαστική τους επιδίωξη. Εκτός από το “Hysteria” που είναι το πιο πιασάρικο λόγω του ρεφραίν, υπάρχουν κομμάτια που μέσω της φόρμας αποδίδουν στην απλότητα τη θέση που της αναλογεί και τονίζουν την ανεπιτήδευτη punk rock διάθεση.

Το “Zoo” πρέπει να ακουστεί ιδίως από αυτούς που δεν αντέχουν τις δήθεν μουσικές αυτής της φθηνής εποχής.

 

 

he world’s down with sentiment

Harp strings that I’ve never heard

Family talk they talk a lot

Talking into telephones

I used to have a broken head

Broken words from broken thoughts

Too much blame on sorry self

I caught the world flu

I saw the world blue

*Το πρώτο τους όνομα ήταν VIOLENT WORLD μέχρι που κυκλοφόρησαν το πρώτο τους ep.

 

NIKOPOL